Nou was ik onlangs op een beurs voor uitsluitend plastic bouwdozen. Het was een 'plasticbouwdozenwalhalla', maar mijn oogst was beperkt: één schamel Heller-kitje heb ik bemachtigd. De verkoper keek alsof hij veel kennis van zaken had en fluisterde me toe: 'Verzamel je ze?' Ik bevestigde dat en vroeg of hij er nog meer had. 'Nee, dit is de laatste. Ze zijn vrij zeldzaam. Wat ga je ermee doen?', vroeg hij me op samenzweerderige toon. 'Bewaar je hem zo?'

Ik keek hem niet-begrijpend aan. Waarom zou ik een bouwdoosje kopen als ik hem niet zou gaan bouwen? Dat is toch de essentie van een bouwdoos: dat je er iets moois van maakt...

Eerder die week kreeg ik een soortgelijke opmerking. Ik had een wat ouder Heller-bouwdoosje uit de folie gehaald en toen ik de doos opende, bleken er onderdelen van twéé verschillende auto's in te zitten. De Française die veertig jaar geleden de doosjes aan het einde van de lopende band moest inpakken, had twee kits door elkaar gehaald. Toen ik dat op Facebook in de NAMAC-groep deelde, reageerde iemand met de opmerking 'Die moet je zo bewaren, dat is een collectors' item.'

Gék hè, ik snap dat niet.