Vergelijkingstest 1:43

Eerder geplaatst in auto In Miniatuur nummer 4, 2009

Tekst: John Tits  Foto’s: Justin Tits

Graham Hill in de sloot

Wow! De Ford Cortina kreeg in 1970 een modieuze colaknik in de flanken! Daarmee heeft hij heel wat gezinnen van hot naar her gebracht. Ook op de zakelijke markt deed hij het goed en er waren zelfs sportieve versies. Hiermee beleefde autocoureur Graham Hill ooit een hachelijk avontuur …

Corgitoys zette in 1970 meteen een knappe Cortina in 1:43 neer. Het model is in mijn geval metallic groen met een matzwart vinyldak. Hier staat een feilloos gelijnde weergave van de 1600 GXL. Deze sportieve uitvoering heeft dubbele koplampen, die we in de 1:43-versie goed nagebootst zien. Het zijn diamantjes, die soms wat speelgoedachtig kunnen overkomen. Op Corgi’s nr. 313 ogen ze echter redelijk realistisch. Ook de andere details zijn geslaagd. De sportiviteit van deze Cortina wordt benadrukt door een los meegeleverde Graham Hill in miniatuur. Hij leunt met zijn elleboog ontspannen op de motorkap of kofferbak: het is maar waar je hem plaatst …

Diezelfde Cortina verscheen later opnieuw als Corgi nr. 61213: afkomstig uit dezelfde mallen, maar aanzienlijk vereenvoudigd. De portieren kunnen niet meer open, de bumpers zijn niet verchroomd en aan de grille is kostenbesparend gesleuteld: de diamantjes zijn vervangen door rechthoekige vlakken. Dit laatste levert onmiddellijk ook nog een ander frontje op, want ook Cortina’s met rechthoekige koplampen zijn er in het echt geweest, zij het kortstondig. In 1:43 is hij er ook: ik vond hem in 1998 bij speelgoedwinkel Hamley’s in Londen. Vanwege zijn curiositeit heb ik hem niet laten staan.

Vanguards, ook Corgi dus, deed omstreeks 2007 het huiswerk fors over. Nu staat er een compleet nieuwe verschijning, die in alles klopt. Deze Cortina heeft vier portieren. Dat is mooi meegenomen, want die versie was er nog niet. Je ziet aan dit model ook dat de productietechnieken in al die jaren stevig zijn verbeterd. Toch heeft de oude Corgi uit 1970 niet aan aantrekkelijkheid ingeboet.

De verliesgevoeligheid van losse accessoires is natuurlijk groot. Horden Graham Hills zijn in de loop der jaren spoorloos en meestal onverklaarbaar verdwenen. Dit dreigde ook even bij die van mij. Wanneer de zomer naderde, stonden onze kampeerspullen in mijn werkkamer - ook de plek van de miniatuurauto’s - te wachten op hun vakantietaak. Op de camping liet ik na het opzetten van de tent de jerrycan met water voor onderweg leeglopen in een sloot. Er rammelde iets. Omdat dit niet bij leidingwater hoort, ging ik op onderzoek uit. Na veel minuten vond ik de coureur die een dag eerder nog heerlijk tegen de Cortina geleund stond... Er is maar één verklaring: onze toen tweejarige dochter had Graham Hill door de tuit van de jerrycan gepropt. Zo mocht hij dankzij haar in 1987 mee op vakantie. Daar belandde hij in de sloot. Knap, zonder auto.

Er zijn twee winnaars. Corgi nr. 313 en Vanguards nr. 10302 scoren hoger dan de gele heruitgave van die eerste. In de Vanguards-serie zitten gewoon erg leuke Britse auto’s. Wanneer je echter de gelaatsuitdrukking en de snor van Graham Hill in de test betrekt, levert dat de oude groene Corgi een frivool bonuspuntje op.